Met de BuzzBuddy veilig en zelfstandig op stap

Door: IDé redactie - Redactioneel - 18-03-2013

Hoe zorgen we ervoor dat onze cliënten keuzevrijheid houden als er straks minder geld is voor vervoerskosten? Met die vraag ging Cavent aan de slag. Resultaat: de BuzzBuddy, een gps-gestuurd systeem waarmee je cliënten op afstand kunt volgen én met hen kunt praten.

Evert houdt van tractors. Logisch ook, want hij bracht zijn jeugd door op een agrarisch bedrijf. Evert heeft een verstandelijke beperking. Hij kan veel, maar vindt het lastig om met andere mensen te praten. Daarom woont hij woont Cavent in Mookhoek. En hij werkt een kilometer of vijf verderop op een zorgboerderij van Humanitas in Strijensas. Die zorgboerderij vond hij leuker dan die bij zijn woonvoorziening. Tot voor kort reisde Evert op en neer met de taxi. En zo zegt Cavent-directeur Jan Windey: ‘We hebben nooit het idee gehad dat hij zelfstandig zou kunnen reizen.’ Nu fietst Evert alleen naar zijn werk, met in zijn jaszak de BuzzBuddy.

Volgen via de computer
De BuzzBuddy ziet eruit als een eenvoudige afstandbediening voor een airco of een zonnescherm. Het apparaatje heeft geen aan-en-uitknop, alleen een alarmknop, waarmee Evert direct verbinding kan maken met zijn woning als er iets is, en waarmee hij zijn moeder of iemand anders kan bellen. Het bijzondere van de BuzzBuddy is het gps-systeem, waarmee het is uitgerust. Daardoor kunnen de begeleiders van Evert hem via een computerscherm volgen als hij van de woning naar de zorgboerderij fiets. Staat hij te lang stil om naar de tractors te kijken? Of wijkt hij af van de route? Dan kunnen de begeleiders de BuzzBuddy ‘openzetten’ en meeluisteren wat er gebeurt.
Windey: ‘We hebben met de BuzzBuddy eigenlijk drie vliegen in één klap geslagen: de drempel naar openbaar vervoer en zelfstandig vervoer wordt lager voor cliënten, hun bewegingsvrijheid en zelfstandigheid wordt groter én we besparen kosten.’ En dat gaat best om grote bedragen. In het geval van Evert kostte het taxivervoer ruim 450 euro per maand en de fiets, inclusief de BuzzBuddy ongeveer 300 euro per jaar.

Openbaar vervoer, fiets en lopend
De BuzzBuddy is eigenlijk bedacht om cliënten veilig met het openbaar vervoer te laten gaan. Het was de moeder van Evert, die vond dat het ook geschikt zou zijn om haar zoon te laten fietsen. Want zo redeneerde ze: hij krijgt veel te weinig beweging, hij wordt stijf. En bovendien: hij kan het best. En dat blijkt. Moeder Trees: ‘Evert is veel soepeler en er is nog een voordeel: hij vertelt veel meer over wat hij meemaakt onderweg. Hij is laatst zelfs een stukje samen met een collega van de zorgboerderij gefietst. Ik heb er geen buikpijn van hoor. Hij wordt gewoon goed gevolgd.’ Windey: ‘Natuurlijk moeten we moeten accepteren dat er ooit iets mis kan gaan, maar dat geldt ook als cliënten met de taxi gaan.’

Innovatie uit bedrijfsleven
Windey kwam op het idee van de BuzzBuddy via een vriend die bij TNT verantwoordelijk is voor het Track and Tracesysteem. Windey: ‘We hebben hier in huis daarna uitgebreid nagedacht over de vraag: wat voor soort apparaatje moet het zijn? Niet te veel knopjes, en het liefst ook niet te hip. Als het te veel lijkt op een smartphone, wordt hij diefstalgevoeliger. Verder hebben we een trainingsprogramma opgezet, waarin we de cliënten stapje voor stapje leren zelfstandig te reizen. Het aardige is dat juist het volgen, inluisteren en praten ervoor zorgt dat er veel meer voordelen zijn dan we in eerste instantie dachten. Zo hebben we bijvoorbeeld een meisje met loverboyproblematiek, dat niet arriveerde bij haar ouders. Via de BuzzBuddy ontdekten we dat ze in een huis ergens in Nederland zat. De politie heeft hierop actie ondernomen. Dit meisje had de BuzzBuddy kunnen weggooien, maar dat heeft ze niet gedaan. Het gaf haarzelf waarschijnlijk ook een veilig gevoel.’

Dat geldt ook voor Danny. Hij heeft een licht verstandelijke beperking en kampte tot een aantal jaren geleden met hevige verslavingsproblemen. Hij kan prima zelfstandig met het openbaar vervoer reizen, maar durft het niet. Danny geeft aan: “Ik ben dan bang dat ik onderweg een kronkel in mijn hoofd krijg, en de verkeerde mensen tegenkom en weer ga gebruiken”. Ik vind het fijn dat ze me in de gaten kunnen houden. Een jaar geleden durfde ik mijn kamer niet uit, nu reis ik alweer alleen met de bus.’