Blog: Inhuizen bij dementerende vader in ziekenhuis

door Elly Duijf - Ingezonden - 04-10-2012

Als mensen met dementie in het ziekenhuis worden opgenomen, moet intensieve familiezorg toch gewoon zijn? En als ze ziek zijn of erg onrustig, ook in het verpleeghuis? IDé directeur Elly Duijf maakte mee hoe goed en eenvoudig het kan zijn.

Woensdagmiddag 12 uur ging de telefoon: mijn vader was akelig gevallen. Vier uur later werden er, na een ruggenprik, twee schroeven in zijn gebroken heup gedraaid.

Pap heeft gevorderde dementie, en na de val was hij verward. Mijn zussen en ik waren bezorgd dat dit nog erger zou worden, als we hem na de operatie alleen zouden laten. Maar we hadden geluk. Het Utrechtse Diakonessenhuis waar we terecht kwamen, maakt zich klaar om kwetsbare ouderen passende zorg te geven. Ik kon met pap mee tot aan de deur van de operatiekamer en in de uitslaapkamer mocht ik hem direct opvangen.  Pap kreeg een eenpersoons verpleegkamer met een extra bed, zodat een van de kinderen 7 x 24 uur bij hem kon zijn. Zo konden we hem telkens weer vertellen waar hij was, gerust te stellen en vertrouwde aandacht geven. Wie er bij hem was, kon ook mee-eten. Kortom: we konden bij pap inhuizen. En er waren ook een bewegingssensor en een valmatrasje voorhanden, voor als we even van de kamer af wilden

Een delier konden we niet voorkomen, maar deze werd niet ernstig. Na twee dagen konden we al in de rolstoel naar buiten, om een terrasje te pakken. En na vier dagen kon pap het ziekenhuis weer verlaten. Psychisch nog niet de oude, maar zonder delier en ook geen Haldol meer. De revalidatie kon beginnen!

Hoe anders was het voor die mevrouw in de kamer tegenover de onze. Zwaar onrustig lag ze daar helemaal alleen. Al die dagen liet ze met schelle stem van zich horen "Zuster ... z-u-u-u-ster.!" Dat ging door merg en been. Dat moeten we toch niet willen? Als mensen met dementie in het ziekenhuis worden opgenomen, moet familiezorg toch gewoon zijn? En als ze ziek zijn of erg onrustig, ook in het verpleeghuis? 

Wat vindt u? Reageer op onze weblog.

Meer informatie over het programma voor passende zorg aan kwetsbare ouderen in het Diakonessenhuis

Meer over delier:
Delier: wees er bedacht op
Gek worden in het ziekenhuis

Foto © Harry Houtumm / pixelio.de

4 reacties op “ Blog: Inhuizen bij dementerende vader in ziekenhuis ”

1. # 1 Ria-Apeldoorn zei:
   5 februari, 2013 om 10:36

   Achteraf heb ik me ook verbaasd dat het bij kinderen wel gewoon is dat een ouder bij het kind blijft. Maar voor een dementerende is het even belangrijk. Mijn vader moest onverwacht een nachtje op de afdeling interne blijven. De volgende ochtend wist hij niet waar hij was, liep over de gang en wilde niet naar ‘zijn’ kamer terug. Gevolg: een van de verplegenden kreeg een kaakslag en mijn vader een spuit. Toen ik bij hem kwam lag hij vastgebonden in een bed. Ik moest meer malen vragen hem los te maken voordat de verpleging dat deed. Hij was al lang weer rustig, zelfs suf. Een traumatische ervaring waar ik de arts en verpleging voor verantwoordelijk acht. Gelukkig blijkt het ook anders te kunnen.
   Natuurlijk moet de verzorging optimaal zijn. Maar voor dementerenden geeft een bekende veel meer veiligheid. Dus als het kan, maak er gebruik van.

2. # 2 koos zevenbergen zei:
   6 januari, 2013 om 11:25

   Onlangs op verschillende middagen in Ziekenhuis Bethesda te Hoogeveen het zelfde machteloze roepen van een vrouw meegemaakt die in een kamer naast die van mijn vrouw lag. De ene verpleegkundige reageerde veel positiever dan de andere, maar toch…

3. # 3 gerda spruit zei:
   16 oktober, 2012 om 22:42

   In de vorige Nieuwsbrief stond een bericht over een onderzoek dat vanuit Utrecht plaatsvindt naar een intensieve begeleiding van ouderen die een operatie hebben ondergaan, als preventie voor een delier. Niet alleen dementerende mensen, maar ouderen zijn in het algemeen delier-gevoelig. Als familie er niet is, moeten anderen die ouderen nabij blijven. Zo worden byzondere dingen als hallucineren meteen opgemerkt, en de bedoeling is om zo bijkomende schade aan de gezondheid te voorkomen.

4. # 4 dhammo elders zei:
   16 oktober, 2012 om 17:54

   familiezorg moet gewoon zijn, vooral dat woordje moet!!!! familiezorg is niet gewoon, er wel om verschillende redenen
   1. sommige ouderen hebben nauwelijks of geen familie, geen kinderen
   2. sommige ouderen hebben hebben slechte relaties met hun kinderen
   3. sommige ouderen hebben alleen ver weg wonende kinderen
   4. sommige ouderen hebben weinig of geen contact meer met kinderen…

   familiezorg zou erg prettig zijn en zou veel beter gestimuleerd en begeleid worden kunnen worden . Maar familiezorg moet gewoon zijn is m.i een zeer niet-realistische ideaal!!