Verzorgingshuizen krimpen, luxe zorgvilla's floreren
Redactioneel - 27-08-2013
Steeds meer gefortuneerde ouderen wonen liever in een luxe zorgvilla dan in een verzorgingshuis. Het mag dan wel wat kosten, maar de voordelen van een kleinschalige aanpak maken het offer waard, vinden zij.
Wie in een verzorgingshuis terechtkomt betaalt een eigen bijdrage in de kosten. Afhankelijk van het inkomen en kapitaal kan die eigen bijdrage AWBZ/WMO inmiddels oplopen tot ruim 2100 euro per maand; en voor dat bedrag zie je niets extra's terug. Iedereen krijgt in een verzorgingshuis dezelfde standaard van zorg.
Ouderen die geld achter de hand hebben blijken steeds vaker zelf te willen kiezen hoe ze hun verzorging genieten, bericht de NOS. Zorgvilla's in het luxe segment groeien in aantal met 13 procent per jaar. Dit jaar zullen er bijna 170 hun diensten aanbieden. Twee procent van het huidige verzorgingswoonaanbod komt daarmee voor rekening van deze luxere woonvorm. De controle van de zorgkwaliteit is lastig door die snelle groei. Er wordt gewerkt aan een keurmerk.
Aandacht en luxe
Ouderen met kapitaal achter de hand hebben graag geld over voor meer aandacht en een aangename leefstijl, zo blijkt. Wie in een luxere zorgomgeving van zijn oude dag wil genieten is daarvoor 2500 tot 5000 euro per maand kwijt, afhankelijk van de vereiste zorg, gewenste woonruimte en service. De kosten voor huur en hotelverzorging betaalt de bewoner uit eigen portemonnee. De eigen bijdrage AWBZ/WMO blijft daarnaast gewoon doorlopen: via de indicatiestelling worden de bijzondere zorgkosten betaald.
Tegenover deze grote uitgave staat dat de zorg veel persoonlijker en kleinschaliger is en dat de woonomgeving aansluit bij de eigen leefstijl. Bovendien is in veel gevallen 25 procent van de extra onkosten fiscaal aftrekbaar als 'buitengewone uitgave' ziektekosten.
Op is op
De meeste mensen kunnen in de luxe zorgomgeving blijven wonen tot hun levenseinde. In een reportage in het Financieele Dagblad staat dat dementie bijvoorbeeld geen reden is om mensen door te sturen naar een meer gespecialiseerde woonvorm. Alleen als er onoverkomelijke gedragsproblemen zijn is verhuizing een optie. En als het geld op is, uiteraard. Met een bedrag aan extra zorgkosten van een kwart tot een halve ton per jaar is dat punt voor de doorsnee Nederlander snel bereikt.
Bronnen: