IGZ: 'Finish nog niet gehaald'
Redactioneel - 13-12-2010
Anja Jonkers, Programmaleider van de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) gaf op het IGZ congres van 7 december 2010 een mondelinge presentatie van de uitkomsten van haar onderzoek naar het terugdringen van vrijheidsbeperkende maatregelen in de praktijk. Haar hoofdconclusie: ‘We zijn van ver gekomen, maar de finish is nog niet gehaald.’
Hierbij formuleerde zij aanbevelingen en acties van de IGZ die een aanvulling waren op die uit het onderzoeksverslag.
Aanbevelingen aan zorginstellingen:
-Raad van Bestuur neemt beslissing over het al dan niet gebruiken van de meest ingrijpende vormen van vrijheidsbeperking
-Raad van Bestuur stelt preventiebeleid open maakt gebruik van bewezen wetenschappelijke methodes (zorgverleners scholen, zorgverleners ondersteunen door een gespecialiseerde verpleegkundige, familie bij de verandering betrekken en moderne hulpmiddelen beschikbaar stellen)
- Raad van Bestuur verplicht zich tot gebruik van landelijk registratiesysteem vrijheidsbeperking (ontwikkeld door brancheorganisaties)
Aanbevelingen aan de koepelorganisaties:
- Brancheorganisaties maken format beleidsnota voor zorgaanbieders
- Brancheorganisaties ontwikkelen en testen een landelijk registratiesysteem vrijheidsbeperking voor de meest ingrijpende vrijheidsbeperkingen
- Beroepsgroepen ontwikkelen veldnormen voor risicotaxaties en signaleringsplannen
- Beroepsgroepen waken voor verschuiving onrustband naar medicatie en stellen kwaliteitseisen op voor gebruik van onrustbanden
Aanbevelingen aan de politiek:
- Wet Zorg en Dwang moet zo spoedig mogelijk van kracht worden
Wat gaat de inspectie doen?
In 2009 heeft IGZ vooral een stimulerende rol willen hebben. In 2010 werd ze aanjager en in 2011 wil zij ook gaan handhaven: ‘We gaan langs bij de instellingen die risico’s scoorden in ons onderzoek van 2010. We gaan weer langs bij 100 instellingen in de gehandicapten- en ouderenzorg. Doel 2012: Geen gebruik van onrustbanden – alleen in uiterste gevallen – en forse reductie van andere vrijheidsbeperkingen in de gehandicapten- en ouderenzorg.’