Juweeltjes - oktober 2014

Ingezonden - 07-10-2014

Uitingen van diepe gedachten, emoties en verassende associaties door kwetsbare mensen wiens geheugen, denken en taal  door dementie is aangetast. Paula Irik, Eva Smit en Irene Kruijssen van de Amsterdamse zorginstelling Cordaan laten zich er dagelijks door ontroeren en ze verzamelen ze.
'Juweeltjes' noemen zij ze. IDé publiceert elke maand een selectie.

Ouderdom: een telkens terugkerend thema in de gesprekken met de bewoners. De ouderdom lijkt vaak alles te dicteren en betekent voor velen van hen immers verlies op alle terreinen van het leven. Maar soms ervaren bewoners ook de winst.......  De bewoners zelf aan het woord: over oud worden.

 
“Is het de ouderdom? Weet ik niet, heb genoeg belangstelling hoor, heb niet zo veel verdriet erover, kom niets tekort.”
 
“Hier lijkt het een beetje zielig, maar ik ben niet zielig! Ze hoeven geen medelijden te hebben, dat zou ik erg vinden, niet tonen, vind ik erg.”
 
“Ik heb veel van het leven genoten.”
 
“Ik haal in mijn hoofd hoe we leefden.”
 
“Vroeger maakte ik me zorgen om hun en zij nu om mij. Zo blijft het leven doorgaan hè.”
 
“Omdat je ouder wordt, ben je op zoek. Ik heb een paar uur gezocht naar ik weet niet wat. En ik heb het niet gevonden.”
 
“Ouderdom komt met gebreken: Je gaat langzamer lopen, je valt eerder,je reactie wordt trager en meer weet ik niet.”
 
“Wie is er ouder. De ouders of wij?”
 
“Is er iets wat oud leuk maakt?”
 
“Ik wil wel lopen, maar het gaat niet meer, want ik heb verstrompelde benen.”
“Ik heb genoeg van het leven. Laat me maar met rust.”

“Ach, we zijn oud geworden en denken aan die tijden.”
 
“Het is niet de eerste keer, we zijn al jaren bezig.”
 
 “Ik durfde alles. Dat doe ik vandaag de dag nog. Maar nu ben ik echt in de verdieping geraakt.”

Paula Irik, Eva Smit, geestelijke verzorging
Irene Kruijssen, muziektherapie
Gaasperdam, Eben Haëzer, Anton de Komplein
Cordaan